Σύντομο Ἱστορικό

Μέ μεγάλη χαρά σᾶς καλωσορίζουμε στον Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Κυνηγοῦ ὁδοῦ Βουλιαγμένης καί σᾶς εὐχόμαστε την εὐλογία τοῦ Τριαδικοῦ Θε­οῦ πάντοτε πλούσια στη ζωή σας.

            Ἡ Ἐνορία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Κυνηγοῦ ἀποτελεῖ μία ἀπό τίς ἐπιφανέστερες καί παλαιότερες Ἐνορίες τῶν Ἀθηνῶν, μέ πολλά χρόνια πνευματικῆς προ­σφορᾶς στή διακονία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.

            Ἤδη πολύ πρίν γίνει Ἐνορία, ὄντας Μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Κυνηγοῦ Ὑμηττοῦ, ὁ παλαιός Ναός προσέλκυε πλήθη προσκυνητῶν καί ἦταν σημεῖο ἀναφορᾶς γιά ὅλη τήν περιοχή. Ὁ παλαιός Ναός κτίστηκε πε­ρί τά μέσα τοῦ 15^ου αἰῶνα καί ἦταν δισυπόσταστος, ἀφιερωμένος ἀφ’ ἑνός μέν στόν Ἅγιο, Ἔνδοξο, Προφήτη, Πρόδρομο καί Βαπτιστή Ἰωάννη, ἀφ’ ἑτέρου δέ στόν Ἅγιο, Ἔνδοξο, Ἱεράρχη καί Οἰκουμενικό Διδάσκαλο Βασίλειο, Ἀρχι­ε­πί­σκο­πο Καισαρείας, Οὐρανοφάντορα τόν Μεγάλο. Κατά τήν περίοδο κατά τήν ὁ­ποία ἦταν Μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου Κυνηγοῦ Ὑμηττοῦ, ὁ Ἱερός Ναός ἀποπερατώθηκε καί διακοσμήθηκε ἐσωτερικά μέ ἁγιογραφίες λαϊκῆς τεχνοτροπίας, μεταγενέστερες τῆς περιόδου ἀνοικοδόμησης (πιθανόν τοῦ 17^ου αἰ­ῶνα), οἱ ὁποῖες ὅμως, ἀκολουθοῦν αὐστηρά τήν Ὀρθόδοξη Εἰκονογραφική Πα­ράδοση. Κατά τό διάστημα αὐτό, ὁ Ἱερός Ναός λειτουργοῦνταν ἀπό τούς Πα­τέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς κυρίως κατά τίς ἡμέρες τῶν Πανηγύρεων, λόγω τοῦ ὅ­τι ἡ γύρω περιοχή ἦταν ἀκατοίκητη. Ἐπειδή δέ γύρω ἀπό τό κτῖσμα τοῦ Ναοῦ ὑ­πῆρχαν μόνο χωράφια, ὁ Ἱερός Ναός πῆρε τήν προσωνυμία «Ἅγιος Ἰωάννης τοῦ Ἀγροῦ».

            Στά 1891, λόγῳ τῆς ὕπαρξης ὀκτώ μόλις οἰκογενειῶν στή γύρω περιοχή, ἀλλά καί λόγω τῆς προηγούμενης διάλυσης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰω­αν­νου τοῦ Κυνηγοῦ Ὑμηττοῦ, ὁ Ἱερός Ναός γίνεται ἕδρα τῆς ὁμώνυμης νεοϊδρυ­θεί­σας Ἐνορίας. Πρῶτος Ἐφημέριος τοποθετεῖται ὁ ἤδη ἀνεγνωρισμένος Ἅγιος Νι­κόλαος ὁ Πλανᾶς, ὁ ὁποῖος μετατίθεται πρός τοῦτο ἀπό τήν Ἐνορία Ἁγίου Πα­ντελεήμονος Ἰλισσοῦ. Ἡ διακονία τοῦ Ἁγίου καί ὁ γεμάτος αὐταπάρνηση τρό­πος ζωῆς του, κατέστησαν ὄχι μόνον τόν Ἅγιο, ἀλλά καί τήν Ἐνορία στήν ὁ­ποί­α  ὑπηρετοῦσε, πασίγνωστη. Σέ αὐτό συνετέλεσε καί ἡ οἰκιστική ἀνάπτυξη τῆς περιοχῆς, ἡ ὁποία κορυφώθηκε μετά τό 1922 καί τή Μικρασιαστική κατά­στρο­φή, ὁπότε μέ τόν ἐρχομό τῶν προσφύγων καί τήν ἐγκατάστασή τους στήν πε­ριοχή, τά πρώην χωράφια μετατράπηκαν σέ οἰκισμό.

            Λόγῳ τῆς μεγάλης ἀνάπτυξης καί τῆς συρροῆς πληθυσμοῦ γύρω  ἀπό τόν παλαιό Ναό, ἀφ’ ἑνός μέν τοποθετήθηκαν καί ἄλλοι Ἐφημέριοι, ἀφ’ ἑτέρου ἀποφασίσθηκε ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ νέου μεγαλοπρεποῦς Ναοῦ, ὁ ὁποῖος σή­με­ρα κοσμεῖ τή γύρω περιοχή. Δυστυχῶς, ὁ παλαιός Ναός – κτῖσμα τοῦ 15^ου αἰ­ῶνα – δέ διασώθηκε. Ἀπέμεινε μόνο τό παλαιό Ἅγιο Βῆμα, τό ὁποῖο σήμερα ὑφίσταται ἐπί τῆς ὁδοῦ Βουλιαγμένης πίσω ἀπό τό νέο Ναό. Ὅταν μάλιστα σέ νε­ώ­τερα χρόνια γίνονταν ἐργασίες γιά τή διαπλάτυνση τῆς ὁδοῦ Βουλιαγμέ­νης καί εἶχε ἀποφασισθεῖ ἡ κατεδάφιση καί αὐτοῦ τοῦ μνημείου, κατά θαυμαστό τρό­πο ἀποφεύχθηκε ἡ καταστροφή του, μιᾶς πού τά μηχανήματα μόλις ἔφθα­ναν στό σημεῖο τοῦ Ἁγίου Βήματος εἴτε ἔσβηναν μόνα τους, εἴτε πάθαιναν ζη­μι­ά καί δέ λειτουργοῦσαν.

            Ὁ νέος Ἱερός Ναός πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου θεμελιώθηκε «τήν Κυριακήν 4^ην Σεπτεμβρίου 1955 ὑπό τῶν Ἱερέων τοῦ Ναοῦ Ἀρ­χιμ. Τιμοθέου Κατσίγιαννη, Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Παπαδοπούλου, Ἁρχιμ. Πα­να­γιώτου Στασινοπούλου, Οἰκ. Ἰωάννου Δημοπούλου, Πρεσβ. Ἀντωνίου Γα­βα­λᾶ, παρισταμένου τοῦ Δημάρχου Δάφνης κ. Μιχαλοπούλου», κατά τή σχετική ἀ­ναφορά τοῦ τότε Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου. Λόγω τοῦ μεγέθους του, ἡ ἀ­πο­περάτωση τοῦ Ναοῦ ἄργησε νά ὁλοκληρωθεῖ. Ἔτσι, τά ἐγκαίνια ἔγιναν δε­κα­πέντε χρόνια ἀργότερα «ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Εὐρίπου κ.κ. Βα­σιλείου τήν 18^ην Ὀκτωβρίου τοῦ σωτηρίου ἔτους 1970, ὄντων Ἐκκλη­σια­στι­κῶν Συμβούλων τῶν (Πρωτοπρ.) Ἀντωνίου Γαβαλᾶ, Προέδρου, Τριαντα­φύλ­λου Καρατασάκη, Ἀντωνίου Συνοδινοῦ, Ἰωάννου Χρηστέα, Κωνσταντίνου Ζυ­γού­ρα», κατά τή μαρμάρινη ἀναθηματική πλάκα δεξιά τῆς εἰσόδου τοῦ Ναοῦ. Μετά τήν ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν κατασκευῆς τοῦ ΜΕΤΡΟ τῆς Ἀθήνας καί λόγω κα­θίζησης τήν ὁποία ὑπέστη τό κτίριο τοῦ Ναοῦ στη δυτική πλευρά, καθώς καί στούς ὑπόγειους χώρους, ἔγιναν ἐκτεταμένες ἐργασίες ἐπισκευῆς καί ἀνακαί­νι­σης ἐπί Προεδρίας τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτη κυροῦ Γρηγορίου Τσάκαλη μέ εὐθύνη τῆς ἐταιρίας ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, οἱ ὁποῖες ὁλοκληρώθηκαν μόλις τό 2003.

            Ὁ Ἱερός Ναός εἶναι ρυθμοῦ τρίκλιτου σταυροειδοῦς μέ τροῦλο. Οἱ εἴσο­­δοί του κοσμοῦνται ἀπό ἐπιβλητικά κλιμακοειδῆ προπύλαια μέ καμάρες. Καμά­ρες ἐπίσης, χωρίζουν διακριτικά τό νάρθηκα ἀπό τόν κυρίως Ναό. Στά δεξιά τοῦ Νάρθηκα κλίμακα ὁδηγεῖ πρός τόν ὑπόγειο χῶρο τοῦ Ναοῦ, ὅπου βρί­σκο­νται τό Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους, τό Γραφεῖο τῶν Ἐπιτρόπων καί τό Κέντρο Ἐνοριακῆς Ἀγάπης, ὅπου καθημερινά παρασκευάζονται καί διανέ­μο­νται δωρεάν ἑξῆντα (60) μερίδες ζεστοῦ, σπιτικοῦ φαγητοῦ. Ἡ ἀνωφέρεια τῆς κλίμακας ὁδηγεῖ στό γυναικωνίτη, καθώς καί στό καμπαναριό, ἀπό ὅπου μπο­ρεῖ κανείς νά ἔχει πρόσβαση στή σταυρεπίστεγη κεραμοσκεπή τοῦ Ναοῦ καί τόν τροῦλο. Ὑπεύθυνος γιά τή σχεδίαση καί τήν ἀνοικοδόμηση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἦταν ὁ Ναοδόμος Ἀρχιτέκτων Δημήτριος Κώνστας.

            Τό τέμπλο τοῦ Ναοῦ εἶναι δημιούργημα τοῦ διάσημου ξυλογλύπτη Θεοφάνους Νομικοῦ, ὁ ὁποῖος τό ὁλοκλήρωσε τό 1973. Οἱ ἁγιογραφίες, μέ ἐ­ξαί­ρε­ση αὐτές τῆς κόγχης τοῦ Ἁγίου Βήματος (ἔργο τοῦ Φωτίου Ζαχαρίου), εἶναι ἔργο τῶν ἐπίσης γνωστῶν ἁ­γι­ο­γράφων Ἰωάννου Καρούσου καί Κωνσταντίνου Πανταζῆ καί τῶν συνεργατῶν τους Χαραλάμπους Καραλῆ καί Κωνσταντίνου Σκούρτη.

            Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Κυνηγοῦ ὁδοῦ Βουλιαγμένης διαθέτει ἐ­πί­σης, πλούσιο ἐξοπλισμό, ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης τοῦ χριστεπωνύμου πληρώ­μα­τος, σέ Ἱερά Σκεύη (ἀσημένια, ἐπίχρυσα καί ἐπάργυρα), ἄμφια Ἁγίας Τραπέ­ζης, κεντητά καί ἁπλούστερα, καθώς καί σέ φορητές εἰκόνες, παλαιότερες καί νε­ώτερες.

            Στίς ἡμέρες μας ὁ Ἱερός Ναός πραγματοποιεῖ τήν ἀποστολή του στό σύγ­χρονο κόσμο μέ τό νά καθίσταται ὄχι ἁπλῶς κόσμημα καί σημεῖο ἀναφορᾶς τῆς περιοχῆς, ἀλλά καί μέ τό νά εἶναι πνευματικό κέντρο προσευχῆς, ψυ­χι­κῶν ἀνατάσεων, πνευματικῶν ἐμπειρειῶν καί χαλκεῖο ψυχῶν, ὅπου δια­κο­νεῖ­ται ὁ λαός τοῦ Θεοῦ μέ τήν ὑπουργία τῶν Μυστηρίων καί τοῦ Κηρύγματος. Πέ­ραν τῶν καθημερινῶν, ἀλλά καί τῶν ἐπισημότερων Ἀκολουθιῶν, στόν Ἱερό Να­ό πραγματοποιεῖται Ἐνοριακή Σύναξη Μελέτης Ἁγίας Γραφῆς, ἑσπερινό κή­ρυγ­μα, καθώς καί Ἱερές Παρακλήσεις, τόσο πρός τόν Τίμιο Πρόδρομο, ὅσο καί πρός τόν Ἅγιο Νικόλαο τόν Πλανᾶ, τά Ἱερά Λείψανα καί τήν Τιμία Κάρα τοῦ ὁ­ποί­ου κατέχει ὡς τόν πολυτιμότερό του θησαυρό, ὁ Ἱερός μας Ναός. Ἐπίσης, λε­ιτουργοῦν Κατηχητικά Σχολεῖα, ἐνῶ ἀναπτύσσεται καί ἔντονη φιλανθρωπική δρα­στηριότητα, μιᾶς πού πέρα ἀπό τήν καθημερινή παρασκευή καί διανομή συσσιτίου μοιράζονται χρηματικά βοηθήματα, ἀγοράζονται φάρμακα, ἐνῶ δια­νέ­μονται καί δέματα ἀγάπης τό Πάσχα καί τά Χριστούγεννα.

            Κλείνοντας τή σύντομη αὐτή παρουσίαση τοῦ Ναοῦ μας καί τοῦ ἔργου του, ἀφ’ ἑνός μέν σᾶς παρακαλοῦμε νά προσεύχεσθε γιά ὅσους διακονοῦν σέ αὐτόν καί προσφέρονται ἐθελοντικά, προκειμένου νά πραγματοποιεῖται τό πνευ­ματικό ἔργο τῆς Ἐνορίας, ἀφ’ ἑτέρου σᾶς εὐχόμαστε ἡ θαυματουργός δε­ξιά τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἡ ὁποία κατά τή Βάπτιση ἀκούμπησε τήν Ἁγία Κε­φα­λή τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ νά εὐλογεῖ ἐσᾶς καί τά καλά σας ἔργα, κατευθύνοντας τά διαβήματά σας εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν.