Μέ μεγάλη χαρά σᾶς καλωσορίζουμε στον Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Κυνηγοῦ ὁδοῦ Βουλιαγμένης καί σᾶς εὐχόμαστε την εὐλογία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ πάντοτε πλούσια στη ζωή σας.
Ἡ Ἐνορία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Κυνηγοῦ ἀποτελεῖ μία ἀπό τίς ἐπιφανέστερες καί παλαιότερες Ἐνορίες τῶν Ἀθηνῶν, μέ πολλά χρόνια πνευματικῆς προσφορᾶς στή διακονία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Ἤδη πολύ πρίν γίνει Ἐνορία, ὄντας Μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Κυνηγοῦ Ὑμηττοῦ, ὁ παλαιός Ναός προσέλκυε πλήθη προσκυνητῶν καί ἦταν σημεῖο ἀναφορᾶς γιά ὅλη τήν περιοχή. Ὁ παλαιός Ναός κτίστηκε περί τά μέσα τοῦ 15ου αἰῶνα καί ἦταν δισυπόσταστος, ἀφιερωμένος ἀφ’ ἑνός μέν στόν Ἅγιο, Ἔνδοξο, Προφήτη, Πρόδρομο καί Βαπτιστή Ἰωάννη, ἀφ’ ἑτέρου δέ στόν Ἅγιο, Ἔνδοξο, Ἱεράρχη καί Οἰκουμενικό Διδάσκαλο Βασίλειο, Ἀρχιεπίσκοπο Καισαρείας, Οὐρανοφάντορα τόν Μεγάλο. Κατά τήν περίοδο κατά τήν ὁποία ἦταν Μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου Κυνηγοῦ Ὑμηττοῦ, ὁ Ἱερός Ναός ἀποπερατώθηκε καί διακοσμήθηκε ἐσωτερικά μέ ἁγιογραφίες λαϊκῆς τεχνοτροπίας, μεταγενέστερες τῆς περιόδου ἀνοικοδόμησης (πιθανόν τοῦ 17ου αἰῶνα), οἱ ὁποῖες ὅμως, ἀκολουθοῦν αὐστηρά τήν Ὀρθόδοξη Εἰκονογραφική Παράδοση. Κατά τό διάστημα αὐτό, ὁ Ἱερός Ναός λειτουργοῦνταν ἀπό τούς Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς κυρίως κατά τίς ἡμέρες τῶν Πανηγύρεων, λόγω τοῦ ὅτι ἡ γύρω περιοχή ἦταν ἀκατοίκητη. Ἐπειδή δέ γύρω ἀπό τό κτῖσμα τοῦ Ναοῦ ὑπῆρχαν μόνο χωράφια, ὁ Ἱερός Ναός πῆρε τήν προσωνυμία «Ἅγιος Ἰωάννης τοῦ Ἀγροῦ».
Στά 1891, λόγῳ τῆς ὕπαρξης ὀκτώ μόλις οἰκογενειῶν στή γύρω περιοχή, ἀλλά καί λόγω τῆς προηγούμενης διάλυσης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωαννου τοῦ Κυνηγοῦ Ὑμηττοῦ, ὁ Ἱερός Ναός γίνεται ἕδρα τῆς ὁμώνυμης νεοϊδρυθείσας Ἐνορίας. Πρῶτος Ἐφημέριος τοποθετεῖται ὁ ἤδη ἀνεγνωρισμένος Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς, ὁ ὁποῖος μετατίθεται πρός τοῦτο ἀπό τήν Ἐνορία Ἁγίου Παντελεήμονος Ἰλισσοῦ. Ἡ διακονία τοῦ Ἁγίου καί ὁ γεμάτος αὐταπάρνηση τρόπος ζωῆς του, κατέστησαν ὄχι μόνον τόν Ἅγιο, ἀλλά καί τήν Ἐνορία στήν ὁποία ὑπηρετοῦσε, πασίγνωστη. Σέ αὐτό συνετέλεσε καί ἡ οἰκιστική ἀνάπτυξη τῆς περιοχῆς, ἡ ὁποία κορυφώθηκε μετά τό 1922 καί τή Μικρασιαστική κατάστροφή, ὁπότε μέ τόν ἐρχομό τῶν προσφύγων καί τήν ἐγκατάστασή τους στήν περιοχή, τά πρώην χωράφια μετατράπηκαν σέ οἰκισμό.
Λόγῳ τῆς μεγάλης ἀνάπτυξης καί τῆς συρροῆς πληθυσμοῦ γύρω ἀπό τόν παλαιό Ναό, ἀφ’ ἑνός μέν τοποθετήθηκαν καί ἄλλοι Ἐφημέριοι, ἀφ’ ἑτέρου ἀποφασίσθηκε ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ νέου μεγαλοπρεποῦς Ναοῦ, ὁ ὁποῖος σήμερα κοσμεῖ τή γύρω περιοχή. Δυστυχῶς, ὁ παλαιός Ναός – κτῖσμα τοῦ 15ου αἰῶνα – δέ διασώθηκε. Ἀπέμεινε μόνο τό παλαιό Ἅγιο Βῆμα, τό ὁποῖο σήμερα ὑφίσταται ἐπί τῆς ὁδοῦ Βουλιαγμένης πίσω ἀπό τό νέο Ναό. Ὅταν μάλιστα σέ νεώτερα χρόνια γίνονταν ἐργασίες γιά τή διαπλάτυνση τῆς ὁδοῦ Βουλιαγμένης καί εἶχε ἀποφασισθεῖ ἡ κατεδάφιση καί αὐτοῦ τοῦ μνημείου, κατά θαυμαστό τρόπο ἀποφεύχθηκε ἡ καταστροφή του, μιᾶς πού τά μηχανήματα μόλις ἔφθαναν στό σημεῖο τοῦ Ἁγίου Βήματος εἴτε ἔσβηναν μόνα τους, εἴτε πάθαιναν ζημιά καί δέ λειτουργοῦσαν.
Ὁ νέος Ἱερός Ναός πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου θεμελιώθηκε «τήν Κυριακήν 4ην Σεπτεμβρίου 1955 ὑπό τῶν Ἱερέων τοῦ Ναοῦ Ἀρχιμ. Τιμοθέου Κατσίγιαννη, Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Παπαδοπούλου, Ἁρχιμ. Παναγιώτου Στασινοπούλου, Οἰκ. Ἰωάννου Δημοπούλου, Πρεσβ. Ἀντωνίου Γαβαλᾶ, παρισταμένου τοῦ Δημάρχου Δάφνης κ. Μιχαλοπούλου», κατά τή σχετική ἀναφορά τοῦ τότε Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου. Λόγω τοῦ μεγέθους του, ἡ ἀποπεράτωση τοῦ Ναοῦ ἄργησε νά ὁλοκληρωθεῖ. Ἔτσι, τά ἐγκαίνια ἔγιναν δεκαπέντε χρόνια ἀργότερα «ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Εὐρίπου κ.κ. Βασιλείου τήν 18ην Ὀκτωβρίου τοῦ σωτηρίου ἔτους 1970, ὄντων Ἐκκλησιαστικῶν Συμβούλων τῶν (Πρωτοπρ.) Ἀντωνίου Γαβαλᾶ, Προέδρου, Τριανταφύλλου Καρατασάκη, Ἀντωνίου Συνοδινοῦ, Ἰωάννου Χρηστέα, Κωνσταντίνου Ζυγούρα», κατά τή μαρμάρινη ἀναθηματική πλάκα δεξιά τῆς εἰσόδου τοῦ Ναοῦ. Μετά τήν ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν κατασκευῆς τοῦ ΜΕΤΡΟ τῆς Ἀθήνας καί λόγω καθίζησης τήν ὁποία ὑπέστη τό κτίριο τοῦ Ναοῦ στη δυτική πλευρά, καθώς καί στούς ὑπόγειους χώρους, ἔγιναν ἐκτεταμένες ἐργασίες ἐπισκευῆς καί ἀνακαίνισης ἐπί Προεδρίας τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτη κυροῦ Γρηγορίου Τσάκαλη μέ εὐθύνη τῆς ἐταιρίας ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, οἱ ὁποῖες ὁλοκληρώθηκαν μόλις τό 2003.
Ὁ Ἱερός Ναός εἶναι ρυθμοῦ τρίκλιτου σταυροειδοῦς μέ τροῦλο. Οἱ εἴσοδοί του κοσμοῦνται ἀπό ἐπιβλητικά κλιμακοειδῆ προπύλαια μέ καμάρες. Καμάρες ἐπίσης, χωρίζουν διακριτικά τό νάρθηκα ἀπό τόν κυρίως Ναό. Στά δεξιά τοῦ Νάρθηκα κλίμακα ὁδηγεῖ πρός τόν ὑπόγειο χῶρο τοῦ Ναοῦ, ὅπου βρίσκονται τό Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους, τό Γραφεῖο τῶν Ἐπιτρόπων καί τό Κέντρο Ἐνοριακῆς Ἀγάπης, ὅπου καθημερινά παρασκευάζονται καί διανέμονται δωρεάν ἑξῆντα (60) μερίδες ζεστοῦ, σπιτικοῦ φαγητοῦ. Ἡ ἀνωφέρεια τῆς κλίμακας ὁδηγεῖ στό γυναικωνίτη, καθώς καί στό καμπαναριό, ἀπό ὅπου μπορεῖ κανείς νά ἔχει πρόσβαση στή σταυρεπίστεγη κεραμοσκεπή τοῦ Ναοῦ καί τόν τροῦλο. Ὑπεύθυνος γιά τή σχεδίαση καί τήν ἀνοικοδόμηση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἦταν ὁ Ναοδόμος Ἀρχιτέκτων Δημήτριος Κώνστας.
Τό τέμπλο τοῦ Ναοῦ εἶναι δημιούργημα τοῦ διάσημου ξυλογλύπτη Θεοφάνους Νομικοῦ, ὁ ὁποῖος τό ὁλοκλήρωσε τό 1973. Οἱ ἁγιογραφίες, μέ ἐξαίρεση αὐτές τῆς κόγχης τοῦ Ἁγίου Βήματος (ἔργο τοῦ Φωτίου Ζαχαρίου), εἶναι ἔργο τῶν ἐπίσης γνωστῶν ἁγιογράφων Ἰωάννου Καρούσου καί Κωνσταντίνου Πανταζῆ καί τῶν συνεργατῶν τους Χαραλάμπους Καραλῆ καί Κωνσταντίνου Σκούρτη.
Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Κυνηγοῦ ὁδοῦ Βουλιαγμένης διαθέτει ἐπίσης, πλούσιο ἐξοπλισμό, ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος, σέ Ἱερά Σκεύη (ἀσημένια, ἐπίχρυσα καί ἐπάργυρα), ἄμφια Ἁγίας Τραπέζης, κεντητά καί ἁπλούστερα, καθώς καί σέ φορητές εἰκόνες, παλαιότερες καί νεώτερες.
Στίς ἡμέρες μας ὁ Ἱερός Ναός πραγματοποιεῖ τήν ἀποστολή του στό σύγχρονο κόσμο μέ τό νά καθίσταται ὄχι ἁπλῶς κόσμημα καί σημεῖο ἀναφορᾶς τῆς περιοχῆς, ἀλλά καί μέ τό νά εἶναι πνευματικό κέντρο προσευχῆς, ψυχικῶν ἀνατάσεων, πνευματικῶν ἐμπειρειῶν καί χαλκεῖο ψυχῶν, ὅπου διακονεῖται ὁ λαός τοῦ Θεοῦ μέ τήν ὑπουργία τῶν Μυστηρίων καί τοῦ Κηρύγματος. Πέραν τῶν καθημερινῶν, ἀλλά καί τῶν ἐπισημότερων Ἀκολουθιῶν, στόν Ἱερό Ναό πραγματοποιεῖται Ἐνοριακή Σύναξη Μελέτης Ἁγίας Γραφῆς, ἑσπερινό κήρυγμα, καθώς καί Ἱερές Παρακλήσεις, τόσο πρός τόν Τίμιο Πρόδρομο, ὅσο καί πρός τόν Ἅγιο Νικόλαο τόν Πλανᾶ, τά Ἱερά Λείψανα καί τήν Τιμία Κάρα τοῦ ὁποίου κατέχει ὡς τόν πολυτιμότερό του θησαυρό, ὁ Ἱερός μας Ναός. Ἐπίσης, λειτουργοῦν Κατηχητικά Σχολεῖα, ἐνῶ ἀναπτύσσεται καί ἔντονη φιλανθρωπική δραστηριότητα, μιᾶς πού πέρα ἀπό τήν καθημερινή παρασκευή καί διανομή συσσιτίου μοιράζονται χρηματικά βοηθήματα, ἀγοράζονται φάρμακα, ἐνῶ διανέμονται καί δέματα ἀγάπης τό Πάσχα καί τά Χριστούγεννα.
Κλείνοντας τή σύντομη αὐτή παρουσίαση τοῦ Ναοῦ μας καί τοῦ ἔργου του, ἀφ’ ἑνός μέν σᾶς παρακαλοῦμε νά προσεύχεσθε γιά ὅσους διακονοῦν σέ αὐτόν καί προσφέρονται ἐθελοντικά, προκειμένου νά πραγματοποιεῖται τό πνευματικό ἔργο τῆς Ἐνορίας, ἀφ’ ἑτέρου σᾶς εὐχόμαστε ἡ θαυματουργός δεξιά τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἡ ὁποία κατά τή Βάπτιση ἀκούμπησε τήν Ἁγία Κεφαλή τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ νά εὐλογεῖ ἐσᾶς καί τά καλά σας ἔργα, κατευθύνοντας τά διαβήματά σας εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν.